Bolu'da geçen,

'öğrencilik'

yıllarımda:

Türk'tük;

doğruyduk, çalışkandık,

Yasamız;

küçüklerimizi korumak,

büyüklerimizi saymak,

yurdumuzu, milletimizi,

özümüzden çok sevmekti.

Ülkümüz;

yükselmek ileri gitmekti

****

Atatürk'e hitap ederek;

'Açtığın yolda,

gösterdiğin hedefe,

durmadan yürüyeceğime,

ant içerim'

derdik.

****

Ve de;

Varlığımızı,

Türk varlığına,

armağan eder.

Ne mutlu,

Türküm diyene,

derdik

****

Cumhuriyet bayramı kutlamaları,

Coşkuluydu.

Türk olmanın gururu ile,

hançerelerimizi yırtardık.

[Çıktık açık alınla on yılda her savaştan;

On yılda on beş milyon genç yarattık her yaştan.

Başta bütün dünyanın saydığı Başkumandan;

Demir ağlarla ördük Ana yurdu dört bastan.

Türk´üz Cumhuriyet´in göğsümüz tunç siperi,

Türk´e durmak yaraşmaz, Türk önde Türk ileri.]

Cumhuriyet baloları da,

özenliydi.

Hey gidi günler hey…

****

Bir o günlere bak,

Bir de bugünlere…

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

'Her yer karanlık,

Mağrip mi,

Yoksa matem mi Ya Rab'

diyerek;

29 Ekim 2008 gecesi yapılan,

Valilik Recep'sionundan,

dönüyorum

Saat 21.30.

Üzerimde bir ağırlık var.

Kafamın içi arı kovanı.

Düşünceler, düşünceler…

Ahlar, oflar, cık-cıklar

ve de puf-puflar.

Sanki bir el ,

yüreğimi sıkıyor.

Ha çatladı,

ha çatlayacak.

Dayanılır gibi değil.

****

O halde kendimi,

yatağa atıyorum.

Yatak, yatak değil,

sanki dönme dolap.

Bi sağa, bi sola,

dön ha dön.

Sonunda sızmışım…

****

Gecenin leyli vakti,

kan-ter içinde uyandım.

Uyandım mı, rüyada mıyım?

Pek farkında değilim.

Bir bardak su içip,

kendime geldim

ve beni;

'kan-ter içinde bırakan rüyayı,'

yazmaya karar verdim.

****

Yemyeşil çayırlar,

Zümrüt gibi bayırlar.

Kuş sesleri, cıvıl, cıvıl.

Neredeyim dedim,

cennettesin dediler.

Hani tomurcuk memeli,

huri kızları, dedim.

Göremezsin

'Nefs köpeğini kör etmişsin'

dediler.

****

Tam o sıra,

davudi bir ses,

bu vatan kimin?

diye sordu.

****

O an ortaya çıkan,

bir şüheda korosu,

ağlayarak cevap verdi:

[Bu vatan toprağın kara bağrında

Sıradağlar gibi duranlarındır,

Bir tarih boyunca onun uğrunda

Kendini tarihe verenlerindir.]

****

Koro şefi Atatürk idi,

bir işaretiyle,

durdu ağlama.

Başladı,

öfke homurtuları

****

Atatürk bana dönüp:

Bak çocuk,

görüyorsun,

Şüheda çok üzgün

ve öfkeli,

dedi.

****

Allah hayırlara tebdil ede…

Not: İlgisi nedeni ile,

'nerde eski cumhuriyet bayramları'

başlıklı yazımı da okumanızı dilerim.