Ankara,
İstanbul,
derken?
Manisa,
Çanakkale,
Marmaris.
Ardından
İzmir,
Samsun gelecek.
****
Kim bilir?
Daha niceleri?
Peş peşe
dalga dalga!
Gümbür, gümbür.
Meydanları dolduracak.
****
Meydanlar, şehit kanı gibi.
*-Kıpkırmızı.
*-Bayrak, bayrak.
*-Tomur tomur.
*-Umut umut.
*-Çiçek çiçek.
Coşup taşıyor,
?daha da çok taşacak?.
Hava da, mis gibi kokuyor,
?daha da çok kokacak?.
****
Durmaz bu sel.
?Durdurulamaz?.
Doldurur dağları, taşları, ovaları.
Çağıl çağıl.
Gümbür gümbür.
****
Ve şöyle diyerek,
inletir her yanı:
Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım;
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım.
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.
****
Evet,
evet,
evet!!!
*-Hiçbir çılgın ona zincir vuramaz.
*-Enginlere sığmaz.
*-Gürül gürül, kükremiş sel gibidir.
*-Bent ment tınmaz.
Bıçak kemiğe dayanınca?!
*-Ansızın taşar.
****
Hiç ummadığın bir zaman?
Bayrağı ile konuşmaya başlar:
Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilal!
Kahraman ırkıma bir gül... ne bu şiddet, bu celâl?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal.
Hakkıdır, Hakk?a tapan milletimin istiklal.
Ardından:
Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl!
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helâl.
Ebediyyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl;
Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet,
Hakkıdır, Hakk?a tapan milletimin istiklâl!
deyiverir.
****
Yetinmez?
Devam edip;
şöyle haykırır:
Arkadaş, yurduma alçakları uğratma sakın;
Siper et gövdeni, dursun bu hayâsızca akın.
Doğacaktır sana va?dettiği günler Hakk?ın,
Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.
****
*-Yüce dağlar kadar uludur.
*-Hiçbir zorluk onu korkutamaz.
*-Göğsü iman doludur.
*-Hiçbir güç, imanını boğamaz.
****
Ayrıca:
*-Yobaz değildir.
(yobazları da; edepsiz, çıkarcı, sinsi azınlıktır)
*-Batı?nın (inançsız) ?aptal aşığı?, hiç değildir.
Bazı bazı, ?bazıları sapıtsa da?;
Sonunda, mutlaka doğruyu bulur.
****
Sabreder.
Bekler, bekler, bekler?
Zurnanın zırt dediği ana kadar.
Ve..
Umulmadık bir anda;
Gözünü budaktan sakınmadan,
ortaya atılıp:
Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?
Şühedâ fışkıracak toprağı sıksan, şühedâ!
Cânı, cânânı, bütün varımı alsın da Hudâ,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyâda cüdâ.
**
Rûhumun senden İlahî, şudur ancak emeli:
Değmesin ma? bedimin göğsüne nâ-mahrem eli!
Bu ezanlar-ki şehâdetleri dinin temeli-
Ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli.
deyiverir.
****
Sonra da:
Bastığın yerleri ?toprak? diyerek geçme, tanı!
Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır, atanı.
Verme, dünyâları alsan da bu cennet vatanı.
Deyip;
noktayı koyar.
****
Bu hep böyle olmuştur.
Bu millet;
karanlıklardan aydınlığa,
hep böyle çıkmıştır.
****
Gelelim Bolu?ya?.
Ey Bolu senden ne haber?
Tüm ülke ayakta.
Senin için:
?Bolulunun taştı mı ayranı,
tanımaz bayramı?
derler.
Ayranın ne zaman taşacak?
Yoksa...!
Hala uyuyacak mısın?